Inleiding
Obesitas is een groeiend probleem dat wereldwijd steeds meer mensen treft. In de Verenigde Staten is de prevalentie van obesitas onder volwassenen gestegen tot 40,3% tussen augustus 2021 en augustus 2023. Deze stijging vormt een grote uitdaging voor de volksgezondheid, vooral omdat obesitas in verband wordt gebracht met een verhoogd risico op ten minste 13 soorten kanker. De sterftecijfers voor obesitas-gerelateerde kankers zijn in de afgelopen twee decennia verdrievoudigd. Daarom is er een dringende behoefte aan effectieve behandelingen die het kankerrisico kunnen verminderen en de uitkomsten voor patiënten kunnen verbeteren.
GLP-1RA's en hun rol in kankerpreventie
Glucagon-achtige peptide-1 receptoragonisten (GLP-1RA's) zijn medicijnen die oorspronkelijk zijn ontwikkeld voor de behandeling van type 2 diabetes. Recent onderzoek, gepubliceerd in JAMA Oncology, suggereert echter dat deze medicijnen ook een beschermend effect kunnen hebben tegen kanker bij mensen met obesitas. Uit een retrospectieve studie bleek dat individuen met obesitas die GLP-1RA's gebruikten, een 17% lager risico op kanker hadden in vergelijking met niet-gebruikers.
Specifieke kankers met verminderde incidentie
De studie, uitgevoerd door Dai et al., maakte gebruik van gegevens van het OneFlorida+ Clinical Research Network van 2014 tot 2024. Het onderzoek richtte zich op volwassenen met obesitas die GLP-1RA's zoals liraglutide, semaglutide en tirzepatide kregen voorgeschreven. De resultaten toonden aan dat het gebruik van GLP-1RA's geassocieerd was met een lagere incidentie van 12 van de 13 obesitas-gerelateerde kankers, evenals longkanker. De meest significante risicoreducties werden waargenomen bij endometriumkanker, eierstokkanker en meningeoom.
Klinische betekenis en verdere vragen
Volgens Dr. Scott D. Isaacs, president van de American Association of Clinical Endocrinology, zijn de bevindingen van deze studie klinisch relevant. Hij benadrukte dat de waargenomen risicoreducties, zoals een 25% vermindering van het risico op endometriumkanker en een 47% vermindering van het risico op eierstokkanker, significant zijn. Hoewel de studie een niet-significante trend naar een verhoogd risico op nierkanker liet zien, benadrukte Dr. Isaacs dat verder onderzoek nodig is om deze bevindingen te bevestigen.
Metabole disfunctie en kanker
Dr. Isaacs wees ook op de rol van metabole disfunctie bij het verhogen van het kankerrisico. Een gerelateerd onderzoek, gepubliceerd in het Journal of Hepatology, toonde aan dat metabole disfunctie-geassocieerde steatotische leverziekte (MASLD) een sterkere voorspeller van kankerrisico is dan obesitas alleen. Dit suggereert dat leverziekte een belangrijke drijfveer is achter de obesitas-kankerverbinding.
Conclusie
Hoewel de bevindingen van Dai et al. suggereren dat GLP-1RA's kunnen helpen het risico op obesitas-gerelateerde kankers te verminderen, zijn er enkele beperkingen aan de studie. Zo werd de impact van gewichtsveranderingen en glykemische controle niet beoordeeld. Desondanks bieden de resultaten hoop dat GLP-1RA-medicijnen voordelen kunnen bieden die verder gaan dan alleen bloedsuiker- en gewichtscontrole. Ze vertegenwoordigen een veelbelovende therapeutische benadering in de metabole geneeskunde, met potentiële voordelen voor leverziekte, cardiovasculaire en renale uitkomsten, en mogelijk kankerpreventie.
Bronnen
(Disclaimer: Dit artikel is bedoeld voor informatieve doeleinden en vervangt geen medisch advies. Raadpleeg altijd een arts voor vragen over uw gezondheid of behandelingsopties.)
